یک روز معمولی در ژوئن 2018 پسربچه‌های تیم فوتبال «گرازهای وحشی» مثل همیشه از خانه بیرون می‌زنند تا تمرین‌شان را شروع کنند. مربی جوان‌شان هم آن‌ها را همراهی می‌کند. پسرها و مربی تصمیم می‌گیرند چند ساعتی از روزشان را به گشت ‌و گذار در غار «تام ‌لوآنگ» بگذرانند؛ یکی از مجموعه‌ غارهای واقع در استان «چیانگ‌ ری» که جزو جاذبه‌های گردشگری تایلند به ‌شمار می‌رود. فوتبالیست‌های جوان دوچرخه‌های‌شان را در ورودی غار به ‌هم زنجیر می‌کنند. با هیجان و سروصدایی که مشخصه پسربچه‌هایی به سن آن‌ها (11 تا 16ساله) است، وارد تونل‌های تو در توی غار می‌شوند، سرخوش از تجربه جذابی که پیش‌رو دارند اما ماجرا طور دیگری پیش می‌رود. فصل باران‌های موسمی است. سیلاب وارد غار می‌شود و راه خروج را مسدود می‌کند... . «گرازهای وحشی» حالا چند روزی است که در غار به  ‌دام افتاده‌اند؛ بدون آب و غذا. کسی نمی‌داند آن‌ها در کدام قسمت از هزار توهای آب ‌گرفته غار گیر افتاده‌اند، کسی نمی‌داند چطور باید از مخمصه بیرون‌شان کشید، اصلا کسی نمی‌داند پسرها زنده‌اند یا نه؟مستند «نجات» محصول سال 2021 که مدتی است در پلتفرم‌های نمایش ‌خانگی عرضه شده‌، ماجرای باورنکردنی و هولناک تیم فوتبال گرازهای وحشی را روایت می‌کند. به همین بهانه در پرونده امروز عملیات غیرممکن در غار تام ‌لوآنگ را بازخوانی می‌کنیم؛ عملیاتی که چهارسال پیش موجی از نگرانی، ترس و امید در دل مردم سراسر جهان کاشت.

رشته ‌غارهای تودرتوی «تام ‌لوآنگ» با طولی حدود 10کیلومتر در نزدیکی مرز تایلند با میانمار قرار دارد؛ جاذبه‌ای گردشگری با امکاناتی اندک و شرایط طبیعی پرخطر. تام ‌لوآنگ در فصل باران‌های موسمی، یعنی با شروع ماه ژوئن (تیر) دچار سیل و آب گرفتگی می‌شود و این وضع تا سه، چهار ماه بعد یعنی سپتامبر و اکتبر ادامه دارد. حالا اواخر ژوئن است، دقیق‌تر بگویم بیست‌وسوم ژوئن، بدترین روز برای بازدید از تام‌ لوآنگِ خشمگین. نیروی دریایی تایلند هدایت عملیات نجات را در دست می‌گیرد. غواصان جست‌وجو را شروع می‌کنند اما اوضاع از آن ‌چه به ‌نظر می‌رسد، پیچیده‌تر است. سطح آب مدام بالا و بالاتر می‌آید، درون غار کاملا تاریک و دید، صفر است. خبر خیلی ‌زود از رسانه‌های سراسر دنیا سر در  می‌آورد. نیروهای داوطلب، راهی تایلند و تیم‌های امداد  و نجات از انگلیس، آمریکا و استرالیا نیز به منطقه اعزام می‌شوند. 90 غواص حرفه‌ای که بیش از نیمی‌ از آن‌ها اهل کشورهای خارجی هستند، در عملیات نجات شرکت می‌کنند؛ عملیاتی که خیلی سخت و خیلی کند پیش می‌رود. روزها می‌گذرد، یک، دو، سه، چهار، ...، بالاخره بعد از 9 روز جست‌وجو گروه‌های نجات موفق می‌شوند محبوس‌ شدگان را در بستری گلی در چند کیلومتری ورودی غار پیدا کنند؛ هر  13نفرشان را، صحیح و سالم! حالا باید آن‌ها را از دل تنگ و تاریک غار بیرون کشید؛ چند  تا پسربچه وحشت‌زده، خسته، گرسنه و احتمالا بیمار را که شنا و غواصی بلد نیستند اما باید به دل آب بزنند.

نوری به دل تاریک غار می‌تابد

گرفتاران غار رویت می‌شوند

«جان ولانتن» و «ریک استنتون»، غواصان بریتانیایی، اولین کسانی بودند که فوتبالیست‌ های گیرافتاده در غار را دیدند. در کنار آن‌ها شماری از غواصان نیروی دریایی تایلند هم حضور داشتند. بچه‌ها به ‌محض دیدن غواصان شروع کردند به سپاسگزاری از آن‌ها با صدای بلند. بخشی از گفت‌وگوی بین آن‌ها و غواصان را که مثل برشی از فیلمی آخرالزمانی است، می‌خوانید: غواص: «چند نفر هستید؟»، بچه‌ها: «13 نفر»[12 نوجوان و یک مربی] .غواص: «13 نفر؟ عالی است»، بچه‌ها: «بله، بله». پسری صورتش را پاک می‌کند و غواص می‌گوید: «ما می‌آییم. همه چیز روبه‌راه است. خیلی‌ها دارند می‌آیند. ما اولین گروه هستیم. مردم زیادی می‌آیند». بچه‌ها: «امروز چند شنبه است؟»، غواص: «دوشنبه. اما یک هفته و یک دوشنبه. شما ۱۰ روز است که در این غار هستید. شما خیلی قوی هستید. خیلی قوی. ما برمی‌گردیم». سپس غواصان چند عکس از بچه‌ها می‌گیرند و به آن‌ها توصیه می‌کنند که تا حدامکان در بالاترین نقطه غار بایستند. غواصان به بچه‌ها می‌گویند که فردا با غذا و دکتر و چیزهای دیگر برمی‌گردند. یکی از بچه‌ها می پرسد که چه زمانی می‌توانند به بیرون از غار بروند و غواص در پاسخ می‌گوید: «امروز نه، شما باید غواصی کنید». یکی دیگر از بچه‌ها از تیم نجات می‌پرسد که آیا می‌توانند وسیله‌ای برای روشنایی داشته ‌باشند؟ پس از آن پسران به بالای صخره‌های درون غار می‌روند. تازه از این‌ روز است که بچه‌ها غذا گیر می‌آورند. 

 

 

قصه با بیم و امید اوج می‌گیرد

عملیات نجات؛ دشوار، بعید و ناگزیر

چه باید کرد؟ آیا تیم نجات موفق به خالی کردن غار از آب باران می‌شود یا غواصان نحوه غواصی کردن را به پسربچه‌ها یاد خواهند داد؟ ارتش تایلند اعلام می‌کند که اگر قرار باشد پسربچه‌ها پیش از ماه اکتبر یعنی زمان آرام گرفتن «تام ‌لوآنگ» نجات پیدا کنند، باید شنا و شیرجه زیرآب را یاد بگیرند و از عهده عبور کور از کانال‌های آب گل‌آلود بربیایند. در غیر این ‌صورت باید چند ماه صبر کنند تا سیلاب فروکش کند و بتوانند بدون غواصی از غار بیرون بیایند. عملیات نجات همزمان با بالا آمدن سیلاب ادامه دارد. نیروهای امداد، مواد غذایی و اقلام دارویی موردنیاز را به محل می‌آورند؛ به ‌اندازه‌ای که گیرافتادگان چهار ماه پیش‌رو را در غار دوام بیاورند. چهار ماه در غار؟ خب تلاش برای تخلیه آب بی‌نتیجه است. تیم نجات به‌ سرعت در حال خارج کردن آب به ‌وسیله پمپ‌های قدرتمند و بزرگ است اما تخلیه تمام آب، زمان زیادی طول می‌کشد و بارش‌های موسمی ادامه‌دار عملا روند تخلیه آب را بی‌فایده کرده‌ است. تیم نجات هر ساعت بیش از 10هزار لیتر آب از غار خارج می‌کند اما این مقدار تخلیه تنها یک سانتی‌متر سطح کلی آب درون غار را پایین آورده ‌است و ادامه بارش‌ها می‌تواند فضای کنونی تیم نجات را هم زیر آب ببرد. دوستان و همکلاسی‌های فوتبالیست‌های گیر افتاده در غار برای دلگرمی دادن به خانواده‌های آن‌ها به محوطه تام ‌لوآنگ می‌آیند. خانواده‌ها در نزدیکی غار بساطی از میوه‌، دسر و انواع نوشیدنی‌ پهن می‌کنند تا با پیشکش کردن آن‌ها به ارواح محافظ غار، نجات فرزندان‌شان را طلب کنند. بعد از یک روز امیدبخش بدون باران، بارش از نو آغاز می‌شود. باران شدید نه‌ تنها باعث ناکام ماندن عملیات نجات می‌شود که جان نیروهای امدادی را هم به‌ خطر می‌اندازد. تیم نجات، با استفاده از پمپ‌های هوا به درون غار اکسیژن تزریق می‌کند تا نفس کشیدن برای بچه‌ها راحت‌تر شود و برای نحوه فرستادن پزشک به درون غار برای اطمینان از سلامتی جسمی بچه‌ها تلاش می‌کند. قرار است تیمی همراه با غذای کافی به ‌منظور آموزش غواصی وارد غار شود. بچه‌ها روزهای متمادی در شرایط بسیار بدی از نظر بهداشتی و سلامتی قرار داشته‌اند و معلوم نیست این شرایط نامساعد تا چه زمانی ادامه پیدا کند. آن‌ها به تزریق مایعات، غذا و گرم شدن نیاز دارند. احتمالا حواس‌شان دچار اختلال شده و امکان تکان خوردن و جابه‌جایی ندارند. این وضع تا کی ادامه خواهد داشت؟

 

 

پایان قصه همه را غافلگیر می‌کند

عاقبت خوش فوتبالیست‌های نوجوان 

بچه‌ها تا الان  12روز است که در غار گیر افتاده‌اند. پتو، دارو و موادغذایی دارند و زیرنظر دو پزشک هستند اما ادامه دادن این شرایط، عاقلانه نیست. معلوم نیست بچه‌ها چقدر دیگر دوام بیاورند. نقطه‌ای که مهمانان ناخوانده غار در آن حبس شده‌اند تا ورودی غار بیش از شش کیلومتر فاصله دارد. ۴۰۰متر ابتدایی این مسیر که مانع اصلی محسوب می‌شود، بسیار باریک و غواصی در آن سخت و خطرناک اما تنها راه ممکن است. سرانجام پس از روزها سنجیدن شرایط، پیش از بالا آمدن بیشتر آب، غواصان امدادگر طی یک عملیات متهورانه، چهار نفر از پسران گرفتار را از غار بیرون می‌آورند. یک غواص 38ساله که برای رساندن کپسول اکسیژن به بچه‌ها وارد غار می‌شود، در راه برگشت به ‌دلیل تمام شدن مخزن اکسیژن دچار خفگی می‌شود. روز بعد، چهار نفر دیگر هم به‌ سلامت از دل تام ‌لوآنگ بیرون کشیده‌ می‌شوند. تیم نجات، خسته و فرسوده است و زیر فشار دوربین رسانه‌های سراسر جهان اما از سلامتی نجات ‌یافتگان، قوت ‌قلب و اعتماد به ‌نفس گرفته‌ است و با خوشبینی آمیخته به نگرانی به کارش ادامه می‌دهد. چهار پسر باقی ‌مانده و مربی، روز سوم از غار بیرون آورده می‌شوند. پزشکان می‌گویند نجات ‌یافتگان در سلامت هستند اما به ‌دلیل احتمال ابتلای‌شان به بیماری عفونی، باید مدتی تحت مراقبت‌های ویژه قرار بگیرند.

 

 

 

درحاشیه قصه چه خبر بود؟

 

  ایلان ماسکِ همیشه ‌در صحنه 

در کش‌وقوس بحث‌های جهانی درباره بهترین و سریع‌ترین راه نجات و رفت‌وآمد نیروهای داوطلب به تایلند، سر و کله «ایلان ماسک» مالک تسلا و یکی از ثروتمندترین آدم‌های جهان در اخبار پیدا شد؛ کسی که ظاهرا به ماجرای مدنظر هیچ ارتباطی ندارد اما از آن ‌جایی ‌که آقای ماسک علاقه زیادی به سر زبان‌ها آمدن دارد، این ‌بار هم ورود غیرمنتظره‌اش به قصه‌، باعث تعجب زیادی نشد. ایلان ماسک اعلام کرد مهندسانی از «اسپیس ‌ایکس» و «بورینگ کمپانی» را برای نجات گیرافتادگان غار به تایلند خواهد فرستاد و چند ساعت بعد از این وعده، از ساخت چیزی شبیه یک زیردریایی برای مشارکت در عملیات نجات خبر داد. خب زیردریایی به تایلند رسید اما دستیار تیم عملیات، ماسک را متهم کرد که با این کار قصد خودنمایی دارد و دنبال آن است که از این نمد برای خودش کلاهی دست ‌و پا کند. «ورتون اونسورث» در گفت‌وگو با خبرگزاری‌ها اعلام کرد که راهکار ایلان ماسک، قابلیت اجرایی ندارد چون آقای ماسک اصلا هیچ تصوری درباره دالان‌های غار ندارد. ورتون، زیردریایی ماسک را چنین توصیف می‌کند: «شیئی سخت و غیرقابل‌انعطاف با طولی بین 150 تا 180سانتی‌متر که نمی‌تواند از پیچ‌ها و موانع عبور کند و حتی نمی‌تواند از 50متر اول بخش زیرآبی غار بگذرد». بعد از این اظهارات، ماسک در توئیتی ادعا کرد که ویدئویی دراختیار دارد که نشان می‌دهد زیردریایی با موفقیت از غار گذر کرده‌ است. آقای ماسک، توئیتش را با بی‌احترامی به ورتون، تمام کرد. کمی بعد این توئیت حذف شد و مقامات تایلند، خبر از ناکارآمدی زیردریایی ماسک و رفقا دادند.

  فیلم‌سازها در رقابت 

در بحبوحه امداد و نجات برای خلاصی از کابوس «تام‌ لوآنگ»، وقتی هنوز 13 گرفتار غار نه از آن بیرون آمده‌ بودند و نه امید روشنی به نجات‌شان وجود داشت، فیلم‌سازان هم مثل نیروهای امدادی داوطلب، راهی تایلند شدند؛ به‌ سودای به تور انداختن قصه‌ای شنیدنی از دل آن سیلاب هولناک. در همان روزهای ابتدایی بود که تهیه‌کنندگانی از شرکت فیلم‌سازی آمریکایی «پیور فلیکس» در محل حادثه حاضر شدند و با اعضای تیم نجات گفت‌وگو کردند. کمپانی «آیوانهو»ی آمریکا هم ادعا کرد که مقامات دولتی تایلند، اجازه ساخت فیلمی از ماجرای درحال وقوع را به آن‌ها داده‌ است. به این ‌ترتیب رقابتی بر سر دست یافتن به امتیاز ساخت فیلم از قصه «گرازهای وحشی» درگرفت، در حالی‌ که خود آن‌ها در واقعیت درحال دست ‌و پنجه‌ نرم کردن با مرگ بودند. مستند «The Rescue»، به فارسی «نجات» که بهانه نوشتن این مطلب شد، فیلمی 107دقیقه‌ای است که سعی دارد روایتی جذاب و دست ‌اول از این ماجرا نشان بدهد. این مستند که محصول مشترک آمریکا و بریتانیاست، طی یک مجموعه مصاحبه اختصاصی با اعضای تیم امدادونجات، جزئیاتی از یکی از خطرناک‌ترین و دشوارترین مأموریت‌های نجات در زمان معاصر ارائه می‌کند. این مستند را می‌توانید با زیرنویس و دوبله در پلتفرم‌های  داخلی تماشا کنید؛ البته حواس‌تان به گروه سنی تعیین ‌شده برای آن، PG باشد؛ پی‌جی در سیستم درجه‌بندی آمریکا، مخفف «Parental Guidance Suggested» است. یعنی ممکن است محصول مدنظر مواردی نامناسب برای بچه‌ها داشته‌ باشد و تصمیم‌گیری با والدین است که اجازه بدهند فرزندان‌شان این فیلم را ببینند یا خیر.

  به شهرت رسیدن غارِ بدنام 

بالاتر گفتیم که مجموعه‌غارهای «تام ‌لوآنگ» از جاذبه‌های گردشگری تایلند به ‌شمار می‌رود اما پیش از قصه گیرافتادن پسربچه‌ها در آن، شهرت و جذابیتش به ‌حدی نبود که بشود روی ظرفیت درآمدزایی‌اش حساب کرد. اسم تام ‌لوآنگ گرچه با ترس و نگرانی پیوند خورده ‌بود اما بارها و بارها شنیده ‌شدنش به‌ طرز غیرمنتظره‌ای برایش خوش‌شانسی آورد. البته تأثیر پایان خوش قصه را هم نباید در حسن شهرت تام ‌لوآنگ نادیده گرفت. مقامات تایلندی اعلام کردند که در مجموعه ‌غارها موزه‌ای برپا خواهند کرد و جزئیات عملیات نجات را به ‌نمایش خواهند گذاشت. پارک جنگلی که مجموعه ‌غارها در آن واقع شده ‌است، با سیلی از گردشگر مواجه شد. مردم بومی با برپایی غرفه‌های فروش خوردنی و لباس‌هایی منقوش به تصاویری مرتبط با قصه «تام‌ لوآنگ» از فرصت پیش‌آمده برای کسب درآمد استفاده کردند. مسئولان محلی هم به این فکر افتادند که برای مجموعه ‌غارهای پیش از این بی‌امکانات و پرخطر، امکانات رفاهی مهیا کنند. اقامتگاه، تأسیس شد و کارها افتاد روی غلتک و پایان قصه‌ای که یک‌ روز هول ‌و هراس زیادی به دل مردم سراسر جهان انداخت، شد شروع قصه‌های خوب.

 

 

منابع: کجارو، همشهری‌آنلاین، بی‌بی‌سی، شرق، دیجیاتو، رکنا، خبرآنلاین، ایسنا، الف، روزیاتو، یورونیوز

شجاعی مهر/ ۲۵ فروردین ماه در تقویم‌ کشورمان به نام عارف و شاعر بلندآوازه تاریخ سرزمین‌مان عطار نیشابوری نام‌گذاری شده است. تاثیرات بی‌بدیل او در حوزه شعر و عرفان منشأ تحولات زیادی در این حوزه‌ها شده است. الهی‌نامه، اسرارنامه، مصیبت‌نامه، تذکرةالاولیا و منطق‌الطیر از مهم‌ترین آثار این اندیشمند بزرگ قرن ششم و اوایل قرن هفتم هجری به شمار می‌رود. اندیشه‌های بلند عرفانی وی از پس قرن‌ها همچنان حاوی پیام‏های بی‌نظیری برای نسل جدید و بشر امروزی است. از طرفی برگزاری این روز ملی همه ساله با اظهارنظرهایی از سوی صاحب‌نظران و کارشناسان روبه‌روست و معتقد هستند این روز در شان این شخصیت بین‌المللی برگزار نمی‌شود و  نهادهای متولی در پایتخت و مرکز استان باید با نگاه بهتری این روز ملی را برگزار و این شخصیت ممتاز ایرانی را به مردم جهان‌ معرفی کنند و  روزی که باید با بودجه ملی برگزار شود، امکان برگزاری با بودجه یک شهرستان را ندار‌د.دکتر مهدی نوروز، استاد دانشگاه و پژوهشگر، در گفت‌‌وگو با خراسان با اشاره به نحوه نامناسب برگزاری  روزهای ملی گفت: از نمایندگان مجلس می خواهیم پیگیر بودجه روزهای ملی باشند، روزهای ملی که در تقویم ثبت شده اند، بودجه  خاصی دارند.‌این بودجه باید مشخص شود که کجاست، چه میزان است و مستقیما وارد نیشابور شود، در حالی که متاسفانه هیچ اثری از بودجه های روزهای ملی در نیشابور دیده نمی شود‌. وی بیان کرد: باید هنرمندان در مراسم ملی عطار و خیام دعوت شوند اما متاسفانه امسال شاعران و موسیقی‌دان‏ها نقشی در برنامه های روز ملی ندارند تا این بزرگان را با هنر خود به مردم معرفی کنند.دکتر هادی بکائیان ‌استاد دانشگاه و مورخ نیز به خراسان رضوی گفت: یکی از مهم‌ترین مطالبات در روز ملی عطار رسیدگی به وضعیت آرامگاه عطار است. داخل آرامگاه واقعا در شان این شخصیت بزرگ نیست‌ و هنگامی که داخل آرامگاه می شوید مظلومیت عطار را می توانید ببینید؛ چون به آن توجهی نشده است. متاسفانه بیرون آرامگاه هم  فضای نامناسبی ایجاد کرده که باید پاک‌سازی شود. دکتر بکائیان گفت: اگر این روز به عنوان روز ملی در تقویم ما ایرانیان ثبت شده است باید نگاه ملی به این روز داشت و شخصیت بی‌نظیر عطار را با کمک تهران و مشهد به مردم بیشتری در این روز معرفی کرد. از طرفی این روزها ظرفیت بالایی برای جذب گردشگر داخلی و خارجی دارد که می تواند نقش مهمی در جهش فرهنگی و اقتصادی نیشابور داشته باشد. همچنین بازارهای اقتصادی فرهنگی را باید طی این روزها در این مکان ها تقویت کنیم تا گردشگران بیشتری جذب شوند و تاثیرگذاری بیشتری داشته باشد. وی ادامه داد: باید روزهای ملی در شان عطار و خیام برگزار شود و از تمام ظرفیت های ملی  استفاده کرد و هنرمندان و اندیشمندان داخلی و خارجی را برای شرکت در همایش های این روز دعوت کرد و از نتایج آن بهره برد. متاسفانه برگزاری روزهای ملی طی این سال هیچ دستاوردی نداشته است و یک‌سری برنامه‏های معمول همه ساله یک هفته مانده به این روز برنامه ریزی و اجرا می شود و فقط رفع تکلیف می کنند. تا زمانی که بودجه و برنامه ریزی منسجم نباشد، اوضاع به همین منوال است.نماینده مردم نیشابور، فیروزه و زبرخان نیز در این خصوص گفت: مهم‌ترین هدف درج روزهای ملی در تقویم که فرایندهای ساده و معمولی هم ندارد و کار سخت و پیچیده‌ای است این بوده که آن چهره ملی در یک هفته منتهی به روز مربوط به او با برنامه‌ها و مراسم خاص و ویژه مورد تکریم و تجلیل قرار بگیرد و اندیشه ها و آثارش به عموم مردم و نسل جدید منتقل شود تا همه دلایل ماندگاری این شخصیت ها در تاریخ را بدانند. احسان ارکانی افزود: این وظیفه همه به ویژه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و میراث فرهنگی است که برای برگزاری باشکوه این روزها تلاش کنند. مدیران استانی نیز وظیفه دارند برنامه ها، همایش ها و دعوت از مهمانان داخلی و خارجی را انجام دهند تا شخصیت عطار به خوبی به همگان معرفی شود‌. وی ادامه داد: متاسفانه بعد از نام‌گذاری، دستگاه های متولی وظیفه خود را رها می کنند و مثلا تنها اقدام وزارت ارشاد پیام کلیشه ای سالانه وزیر است که حتی متن آن هم‌ تغییر چندانی ندارد. وی بیان کرد: از استانداری، ادارات‏ کل ارشاد و میراث فرهنگی انتظار می رود همان‌طور که برای سایر مناسبت های سال در مرکز استان برنامه دارند متناسب با شان و شخصیت عطار نیز در برگزاری این روز مشارکت داشته باشند. وی با بیان این‌که امسال دکتر حسینی معاون پارلمانی رئیس‌جمهور در مراسم‌ بزرگداشت این عارف و شاعر بلندآوازه شرکت خواهد کرد، افزود: در این‌ روز باید اندیشمندان و نخبگان داخلی و خارجی در این شهر حضور پیدا کنند  و با برنامه های متنوع فرهنگی جذب گردشگر صورت گیرد تا هم‌ این شخصیت جهانی و اندیشه های والای انسانی‌اش بیشتر معرفی شود و هم‌ جنبه‌های اقتصادی و فرهنگی آن در شهر نیشابور اثرگذار باشد. مشابه این روز در قونیه ترکیه وجود دارد؛ ببینید آن ها چه استفاده ای از این روز می‌کنند و ما چه می کنیم. باید این حرکت ها از یک‌جایی شروع شود ولی متاسفانه حرکت و برنامه ای از سوی متولیان امر نمی بینیم. در این‌خصوص مکاتباتی نیز با وزیر فرهنگ و ارشاد داشته ایم‌ و امیدواریم توجه بیشتری به مفاخر و اندیشمندان تاریخ این مرز و بوم شود.

تبعات حذف ناباورانه بایرن از لیگ قهرمانان اروپا

لواندوفسکی در اندیشه جدایی

گروه ورزش/ بایرن مونیخ در یک شب کابوس وار در ورزشگاه آلیانس آرنا و در دیدار برگشت مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان میزبان ویارئال بود و در نهایت با تساوی یک-یک متوقف شد تا با توجه به شکست صفر-یک در بازی رفت از صعود به مرحله نیمه نهایی باز بماند.این اتفاق نه تنها از لحاظ ورزشی، بلکه از جنبه مالی نیز شکست قابل توجهی برای این تیم به حساب می‌آید. صعود به نیمه نهایی می‌توانست نزدیک به 5/12 میلیون یورو برای بایرن به ارمغان بیاورد، مبلغی که حالا به حساب ویارئال واریز خواهد شد. دریافت چنین مبلغی در شرایط فعلی می‌توانست از اهمیت ویژه‌ای برای این تیم برخوردار باشد، چرا که مدیران این باشگاه آلمانی در تابستان پیش‌رو باید مذاکراتی را برای تمدید قرارداد بازیکنان کلیدی‌شان آغاز کنند که یکی از مهم‌ترین آن ها روبرت لواندوفسکی است.در روزهای اخیر شایعات بسیاری درباره احتمال انتقال این بازیکن به بارسلونا به گوش رسیده است. بسیاری از منابع معتقدند که بارسا وعده پرداخت دستمزد بالاتری را به این ستاره لهستانی داده و صعود به نیمه نهایی می‌توانست یکی از انگیزه‌های بایرن برای پیشبرد مذاکرات با او باشد. اگر این تیم موفق به صعود به مرحله بعدی لیگ قهرمانان می‌شد، درآمد حاصل از حضورش در این فصل لیگ قهرمانان به 101.52 میلیون یورو می‌رسید اما حالا با وداع زودهنگام از رقابت ها دیگر خبری از این پاداش نخواهد بود.این در حالی است که شرایط بایرن  پس از شیوع جهانی ویروس کرونا مانند تمامی باشگاه‌ها دچار تزلزل شده و دریافت این مبلغ کمک قابل توجهی به آن ها بود.مسلما با توجه به شرایط مالی بایرن و ناکامی های اخیر این تیم در لیگ قهرمانان اروپا کار این باشگاه آلمانی برای تمدید قرارداد با لواندوفسکی سخت خواهد شد.این فصل نیز داستان فصل گذشته بار دیگر برای بایرن تکرار شد. این تیم برای دومین بار متوالی در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان حذف شد. در حالی که حذف از لیگ قهرمانان 21-2020 در این مرحله و برابر پاری سن ژرمن، یکی از مدعیان اصلی قهرمانی، به نوعی قابل قبول بود اما حذف برابر ویارئال در رقابت‌های امسال برای بایرن گران‌تر تمام خواهد شد.بایرن مونیخ برای سومین بار پس از فتح سه‌گانه در سال 13-2012 در مرحله یک چهارم نهایی از لیگ قهرمانان کنار رفت و احتمالا این ناکامی ها لواندوفسکی را برای جدایی از جمع باواریایی ها و حضور در تیمی که توانایی فتح یو سی ال را دارد ترغیب خواهد کرد.گفتنی است در دیگر بازی مرحله یک چهارم نهایی رئال توانست با حذف چلسی به دور بعد صعود کند.

سوژه

دژاگه در انتظار چراغ سبز مجیدی!

تمرینات اشکان دژاگه در این روزها نشان می دهد که کاپیتان سابق تیم ملی در اندیشه خداحافظی نیست و احتمالا در لیگ بیست و دوم شاهد بازگشت او به لیگ برتر فوتبال کشور خواهیم بود. دژاگه هافبک با سابقه فوتبال کشورمان در دو مرحله در آستانه پیوستن به تیم استقلال بود و هر بار بنا به دلایلی این اتفاق نیفتاد اما اکنون در صورت اعلام نیاز فرهاد مجیدی برای فصل آینده وی پیراهن استقلال را برتن خواهد کرد. دژاگه که فصل قبل را در تیم الشحانیه پشت سر گذاشت طی دو هفته اخیر با سفر به تهران به مداوای پای مصدوم خود زیر نظر صادقی، پزشک سابق تیم تراکتور پرداخت. حدود دو ماه از قرارداد او با باشگاه قطری باقی مانده و مدیران این باشگاه پیشنهادی برای تمدید قرارداد به دژاگه داده‌اند به همین دلیل کاپیتان سابق تیم ملی درصدد است فوتبال خود را در تهران و یکی از دو تیم استقلال یا پرسپولیس ادامه بدهد.این بازیکن که در مکتب فوتبال آلمان پرورش یافته و حتی به خاطر بازی برای تیم ملی کشورمان حضور در تیم ملی آلمان را رد کرد، پس از سه فصل بازی در تراکتور قصد دارد بازی در یکی از تیم های بزرگ پایتخت را تجربه کند. او در گفت وگوهای دوستانه اش تاکید کرد اگر شرایط مهیا باشد فصل بعد پیراهن یکی از این دو تیم را برتن خواهد کرد. اکنون استقلال در صدر جدول و پرسپولیس به عنوان جدی ترین رقیب او در راه رسیدن به عنوان قهرمانی لیگ فصل جاری تلاش می کند. ظاهرا علاقه اشکان دژاگه به حضور در استقلال بیشتر است. این درحالی است که فرهاد مجیدی در نیم فصل با او صحبت کرده و حتی توافقاتی هم با یکدیگر داشتند اما در نهایت دژاگه تصمیم گرفت به فوتبال قطر بازگردد تا بعد از سه سال حضور در لیگ ایران  ریکاوری خوبی داشته باشد.هرچند این موضوع سبب شد مجیدی تا حدی از دژاگه دلگیر شود اما با توجه به این که استقلال  با جدایی فرشید اسماعیلی در این فصل به شدت خلأ یک هافبک بازی ساز را در میانه میدان احساس می‌کند، بعید نیست مجیدی ناراحتی خود را از دژاگه کنار بگذارد و با مذاکره و قرارداد بستن مدیران استقلال با او موافقت کند.با تمامی این تفاسیر باید منتظر ماند و دید در پایان لیگ امسال و با شروع فصل نقل و انتقالات چه اتفاقاتی را در باشگاه استقلال و نقل و انتقالات آن شاهد خواهیم بود.

تحول مسابقه مهران به «دورهمی» با دوستان!

آخرین فصل مسابقه اطلاعات عمومی شبکه نسیم، چه تغییراتی در ساختار سوالات و شرکت‌کنندگان داشته است؟

 مائده کاشیان  

تابستان 1400 برنامه «دورهمی» پس از تغییر ساختار از گفت‌وگو محور به مسابقه اطلاعات عمومی، دوباره به تلویزیون بازگشت. این مسابقه یک نمونه خارجی مشهور داشت و مهم‌ترین تفاوتش با مسابقات اطلاعات عمومی مشابه، وجود مرحله‌ای به نام «روبات» بود. طولی نکشید که این اتفاق و هیجان آن به مرور تکراری شد و جذابیت اولیه آن از دست رفت. بنابراین سازندگان مسابقه، فصل بعدی آن را با تغییرات جدیدی تولید کردند. فصل جدید «دورهمی» نوروز 1401 روی آنتن رفت و پس از نوروز، چهارشنبه تا جمعه پخش می‌شود. این تغییرات تا چه اندازه به نفع مسابقه بوده؟ آیا فصل جدید مسابقه اتفاق تازه‌ای را برای مهران مدیری رقم می‌زند؟